بیماری های لثه

بیماری لثه بیماری التهابی نسوج نگهدارنده دندان است که شامل لثه و لیگومان هایی است که دندان را به لثه متصل کرده و PDL یا استخوانی که نگهدارنده دندان در فکین است . در واقع وقتی که بر اثر عدم رعایت بهداشت دهان ، مسواک نزدن و نخ دندان نکشیدن باکتری ها و میکروبها می توانند روی سطوح دندان قرار بگیرند و عوامل مترشحه از این باکتری ها می توانند باعث التهاب در نسوج دهان و لثه شوند که خود را به صورت تورم ، قرمزی و در نهایت خونریزی و تغییر رنگ لثه نشان می دهد. در واقع لثه سالم یک لثه سفت با حالت دانه دانه یا پوست پرتقالی می باشد و این لثه فاقد خونریزی است و رنگ آن صورتی کم رنگ یا صورتی مرجانی می باشد .

بیماری های لثه چیست؟

بیماری پریودنتال که بیماری لثه نیز نامیده می‌شود؛ به التهاب و عفونت بافت‌هایی اشاره دارد که سبب حمایت کردن از دندان ها و محافظت از آن ها می شود. عدم رعایت بهداشت دهان و دندان می تواند منجر به بیماری لثه شود. اما برخی افراد حتی با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن مناسب بیشتر از دیگران مستعد ابتلا به این بیماری هستند.

انواع بیماری های لثه

بیماری لثه می تواند از یک ژنژویت ساده باشد ، یعنی یک التهاب لثه خفیف .

بیماری پریودنتال التهاب و عفونت لثه و استخوانی است که از دندان های شما حمایت می کند. این می تواند نتیجه عدم رعایت بهداشت باشد، اما برخی افراد بیشتر مستعد ابتلا به این نوع عفونت هستند. علائم ممکن است شامل بوی بد دهان، لق شدن دندان ها و خونریزی، تورم لثه ها باشد. بسته به شدت بیماری، درمان های زیادی وجود دارد.

التهاب لثه خفیف

التهاب لثه خفیف را زمانی ابلاغ می کنیم که این التهاب و تورم بافت لثه فقط به بافت لثه مارجینال یا همان شیار لثه ای که در کنار دندان قرار گرفته ، محدود شود . در این حالت شخص به صورت خود به خود یا با تحریکاتی یا مثلا بر اثر مسواک زدن خونریزی لثه را مشاهده می کند . خیلی افراد نگران می شوند و مسواک زدن را ادامه نمی دهند تا آسیبی به لثه وارد نشود . پس این سیکل معیوب دوباره تکرار می شود و در واقع اجازه می دهند که باکتری ها بیشتر در آنجا تجمع کنند و محصولات باکتریایی بیشتر می شود و در نهایت خونریزی و التهاب هم درآن ناحیه بیشتر خواهد شد .

یکی از عواملی که باعث این حالت در لثه می شود جرم های دندانی می باشد . جرم های دندانی در واقع رسوباتی هستند که روی سطح دندان ها در کنار لثه ها تشکیل می شوند و چون سطحی زبر ایجاد می کنند پلاک میکروبی می تواند به راحتی روی این سطوح بنشیند . بنابراین باید حتما در صورتی که جرم در دهان باشد ، جرمگیری صورت گیرد .

علائم بیماری پریودنتال چیست؟

علائم بیماری پریودنتال ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• لثه های مایل به قرمز یا ارغوانی
• خون ریزی
• درد
• بوی بد دهان (هالیتوزیس).
• طعم ناخوشایند
• تحلیل رفتن لثه (لثه هایی که از دندان شما جدا می شوند).
• لق شدن دندان ها.
  تغییر در نحوه قرار گرفتن دندان های شما روی هم.

جرمگیری

متاسفانه مردم فکر می کنند که اگر جرمگیری کنند دندان هایشان ساییده می شود ویا حساس یا لق می شود اما این باور درستی نیست چون که جرم باعث می شود که التهاب و بیماری لثه بیشتر شود .

نوع دیگری از بیماری لثه وقتی است که التهاب از ناحیه لثه به استخوان زیرین آن منتقل می شود . وقتی میکروب روی استخوان ها قرار بگیرد باعث تحلیل بافت استخوانی می شود . متاسفانه علی رقم تصور که استخوان بافت سفت و محکمی است ، ولی بسیار حساس است و به راحتی دچار تحلیل می شود و با این تحلیل استخوانی دچار تحلیل لثه و بلند شدن تاج دندان ها می شویم . به اصطلاح این موضوع باعث پس رفتگی بافت لثه می شود و این موضوع بهداشت دهان را سخت تر می کند و در نهایت این سیکل دوباره تکرار می شود و تحلیل بیشتر می شود.

مراحل بیماری پریودنتال

لثه های سالم در حالت عادی در حالت لمس کردن، سفت هستند. آنها خونریزی یا تورم ندارند. اما بیماری پریودنتال می تواند لثه ها را تغییر رنگ دهد (قرمز یا ارغوانی)، متورم و خونریزی کند. در صورت عدم درمان، بیماری لثه می تواند باعث تخریب استخوان زیرین فک شما شود و منجر به از دست دادن دندان شود.

تجزیه بافت های اطراف دندان به تدریج اتفاق می افتد. در واقع، اکثر مردم درد را با بیماری لثه تجربه نمی کنند ، به خصوص در مراحل اولیه. بنابراین، دانستن علائم هشدار دهنده بسیار مهم است.

بیماری لثه چهار مرحله دارد :

التهاب لثه

این مرحله اولیه بیماری لثه است. با لثه های قرمز و پف کرده شروع می شود که ممکن است هنگام مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن خونریزی کنند. در این مرحله از دست دادن استخوان وجود ندارد. در نتیجه، التهاب لثه با درمان مناسب کاملاً قابل برگشت است.

پریودنتیت خفیف باکتری‌ها

زیر لثه‌های شما نفوذ کرده و روی استخوان نگهدارنده تأثیر می‌گذارند. ممکن است لثه‌های شما از دندان‌هایتان جدا شده و در اطراف آن‌ها پاکت‌هایی ایجاد کنند. پلاک ها و باکتری ها دوست دارند در این جیب ها پنهان شوند، جایی که مسواک و نخ دندان شما نمی توانند به آن دسترسی پیدا کنند.

پریودنتیت متوسط

در صورت عدم درمان، باکتری ها شروع به فرسایش رباط ها، بافت های نرم و استخوانی می کنند که دندان های شما را در جای خود نگه می دارد. ممکن است متوجه بوی بد دهان و چرک (عفونت) در اطراف خط لثه خود شوید. برخی افراد در این مرحله دچار درد می شوند.

پریودنتیت پیشرفته

با بدتر شدن بیماری پریودنتال، از دست دادن استخوان ادامه می یابد. این می تواند باعث لق شدن و در نهایت افتادن دندان های شما شود.
هنگامی که به اندازه کافی زود درمان شود، بیماری لثه برگشت پذیر است. اما اگر قبلاً به دلیل عفونت استخوان اطراف دندان‌های خود را از دست داده‌اید، این بیماری خیلی پیشرفته‌تر از آن است که بتوان آن را معکوس کرد. با این حال، شما می توانید با درمان مناسب و بهداشت دهان و دندان مداوم و سخت کوش آن را مدیریت کنید

نتیجه

اگر شما دچار بیماری لثه شده باشید ، می تواند خفیف ، متوسط و یا شدید باشد علی رقم بهداشت دهان که باید رعایت شود و جرمگیری که باید انجام شود مداخلات جراحی هم انجام می شود و سطح استخوان تصحیح می شود و عوامل میکروبی از آنجا برداشته می شود و ضدعفونی می شود و جرمگیری دقیق زیر لثه انجام می شود و سپس لثه به حالت قبل روی استخوان قرار می گیرد و بخیه زده می شود و شرایط لثه به شرایط مطلوبش می رسد .