تفاوت بلیچینگ و لمینت دندان

تفاوت بلیچینگ و لمینت دندان

بلیچینگ دندان

در مواردی که شکل و موقعیت دندان های فرد مطلوب اما رنگ دندان ها مورد پسند نیست از بلیچینگ استفاده می شود.
بلیچینگ را هم در کلینیک یا مطب (آفیس بلیچینگ) و هم در منزل می توان انجام داد.
در آفیس بلیچینگ از ژل با درصد بالا و تحت نظارت دندانپزشک استفاده می شود. این ژل سوزاننده و خطرناک است و اثرات نامطلوبی به خصوص روی بافت های نرم می تواند بر جای گذارد که استفاده از آن فقط توسط دندانپزشک و در یک جلسه مجاز است. به دلیل غلظت بالای ژل و اثرات مخرب آن بر روی مینا و ساختمان دندان، چنانچه در یک جلسه نتیجه مطلوب حاصل نشد نباید مجدد آن را تکرار کرد.

بلیچینگ دندان در منزل (هوم بلیچینگ)

در هوم بلیچینگ از ژل با غلظت کمتری استفاده می شود و چون غلظت در حد آسیب رساننده نیست هر چند ماه یک بار به مدت یک تا دو روز می توان آن را تکرار کرد. در این روش برای افراد تری بلیچینگ شفاف (تری های مخصوص) ساخته می شود و فرد ژل را در داخل خانه تری قرار داده و به مدت نیم ساعت و خدودا تا دو هفته استفاده می نماید.

معایب بلیچینگ دندان

بلیچینگ برای تمام بیماران نتیجه یکسانی را حاصل نمی کند و هر فرد به میزان خاصی به درمان جواب می دهد. در افرادی که دندان های نامرتبی دارند و سفیدی دندان زیاد مدنظرشان نیست باید سراغ درمان دیگری مانند لمینت بروند. در بلیچینگ برگشت رنگ دندان امری شایع است که بسته به رژیم غذایی و استفاده از سیگار و مواد غذایی رنگی می تواند با سرعت و شدت متفاوتی اتفاق افتد.

لمینت دندان

لمینت دندان علاوه بر سفید کردن دندان ها برای اصلاح شکل و موقعیت دندان ها نیز کاربرد دارد. در این روش سطح دندان ها با یک لایه سرامیکی به رنگ های مختلف متناسب پوشیده می شود. تا زمانی که لمینت در دهان کار می کند هم شکل و موقعیت و هم رنگ دندان معمولا حدود 15-10 سال قابل تغییر است.
کسی که به تغییر شکل و موقعیت دندان ها و سفیدی دائمی آن ها نیاز دارد با بلیچینگ به نتیجه مطبوبی نمی رسد و باید از طرح درمانی لمینت استفاده کند.

نتیجه گیری درباره تفاوت بلیچینگ و لمینت دندان

در روش بلیچینگ ساختار دندان دچار هیچگونه تغییری نمی شود و فقط به منظور سفید کردن دندان ها مورد استفاده قرار می گیرد. اما در روش لمینت ساختار دندان تغییر می کند و دندان ها تراش داده می شود.